Dag 23: Dotonbori, Shinsaibashi en het kasteel

Vandaag hebben we net als gisteren vol verwondering rondgelopen in Osaka en zijn van de ene verbazing in de andere terechtgekomen. En eigenlijk wilde alleen Mats naar Osaka, Pepijn en ik wilden direct vanuit Kyoto naar het vliegveld van Osaka, dat is nl net zo lang met de trein. En wij dachten, weer een moderne stad, een herhaling van Tokyo. Maar het tegendeel is waar. Osaka is een beetje wat we van Kyoto voorstelden, los van alle tempels die hier niet zijn. We stappen vanochtend ons appartementje uit en hebben alleen het voornemen om even in Namba Parks te kijken omdat dat aan onze straat ligt en dan naar de metro te lopen om naar het kasteelpark te gaan.Namba Parks is een architectonisch winkelcentrum met op de 8e verdieping een enorme tuin. Met hele luxe winkels en heel veel restaurants. We durven het bijna niet te zeggen: we ontbijten met sushi in dit winkelcentrum. En we zijn niet de enigen! De tuinen op het dak zijn heel bijzonder en ook het uitzicht hiervandaan is weer metropolisch. Heel bijzonder. We wandelen door richting de metro door de wijk Shinsaibashi en zien alleen maar winkels met schreeuwende neonreclames en restaurantjes met hun etenswaren in plastic buiten uitgestald. We komen toevallig langs Dotonbori, dit is een rivier waar langs alleen maar restaurants zitten. We hadden gedacht om hier vanavond te gaan eten maar we zijn zo aan het rondstruinen en om ons heen aan het kijken dat we er al vanzelf langs lopen. Het is heel raar hier. Echt alles is hier te koop, meisjes met hoge gillende stemmetjes prijzen hun waar aan, ze delen gratis waaiers met reclame uit, delen zijn overdekt tegen de zon/regen/sneeuw, en zo ontzettend veel te koop, een overvloed aan alles.Dotonbori is ook weer een verbazing, vanalles van krab en inktvis wordt in stalletjes verkocht en er wordt gestreden wie de grootste plastic inktvis, krab, draak of sushi aan de gevel heeft hangen. Okinomiagi (ofzoiets) is de specialiteit van Osaka. Die moeten we natuurljk bij zo'n foodstalletje proberen! Het zijn een soort kleffe poffertjes (ze zeggen van rijst, ik vind het naar deeg smaken) met inktvis erin en een sausje erover. Je kunt ze vanaf 6 stuks kopen. Mats en Pepijn eten er allebei 1 en ik kan genieten van de andere 4. Ik vind ze best lekker maar de rij voor deze stalletjes begrijp ik niet helemaal. Ze hebben hier alleen maar leuke restaurantjes, bars en uitgaansgelegenheden, wat we van Kyoto verwacht hadden, maar daar niet hebben gezien of konden vinden. Het een ziet er nog leuker, lekkerder en gezelliger uit dan de andere. Echt gaaf. En je eet hier hoofdgerechten rond de 8 a 10 euro, het is dat OV en hotels niet goedkoop zijn, want anders was Japan helemaal niet zo'n duur land. Ook entrees voor attracties ligt onder de 5 euro pp, kinderen de helft.Na een uur wandelen langs al dit winkel/uitgaansgeweld komen we bij het metrostation aan waar we de metro naar HET kasteel nemen. Het origineel is uit de 16e eeuw maar het is meerdere keren veroverd, platgebrand, bliksem ingeslagen, gebombardeerd door de Amerikanen in WOII, beschadigd door typhoons, etc. Dus deze versie is van rond 1955. En veel mooier dan het originele kasteel van Matsumoto! We nemen de metro naar de achterkant en komen in een heel rustig deel van het enorme park om het kasteel heen boven de grond uit. We wandelen wederom in de enorme hitte (iets minder dan de afgelopen dagen, geen 43 graden maar 38 ofzo), met softijs en shaved ijs (Kakigori voor de Japan kenners) richting het kasteel. Het park er omheen is enorm, een oase midden in zo'n grote stad. Als we de hoek om komen naar de ingang zijn er ineens honderden Japanse toeristen. Omdat de binnenkant van het kasteel van Matsumoto zo tegenviel (helemaal leeg) waren we niet van plan om naar binnen te gaan. Maar we weten dat er airco binnen is (voordeel van het bombardement) dus we gaan er toch in. Om af te koelen en met de voorwaarde dat Pepijn niet alle uitleg leest. Het blijkt een heel interessant museum te zijn over de shoguns en oorlogen tussen de clans! Mats kan tegen betaling in een shogunoutfit op de foto en ze hebben op een hele interactieve manier met filmpjes en 3D beelden de geschiedenis van de shoguns en dit kasteel uitgebeeld. Weer onverwacht erg leuk! (ook voor Mats en mij).We spelen nog wat in het park en wandelen naar het 'logische' metrostation. We stappen uit in Shinsaibashi en dat is echt een leuke uitgaanswijk. Het is ondertussen half 6 en we kiezen een kroeg met poolbiljart omdat Mats dat zo leuk vindt om te doen. Ik tik dit verslag en dan wordt het nog een moeilijke keuze: waar gaan we de laatste avond eten?!