Dag 20: Kiomizudera tempel en het oude centrum van Kyoto

Aan alle kanten van Kyoto zijn heuvels met veel groene bomen. En in bijna al die heuvels liggen onvoorstelbaar veel tempels. We gaan met de metro (die niet heel uitgebreid is hier) naar het oosten, naar het oude centrum, de wijk Gion. We waren hier de eerste dag ook maar nu zien we een heel ander gedeelte en dat is veel mooier.  Met veel houten laagbouw, leuke winkeltjes en restaurantjes. Klinkerstraatjes en veel groen. Tot nu toe is Kyoto zo'n andere stad dan de andere steden die we gezien hebben. Nog geen neonreclame gezien en modern en oud wordt afgewisseld.   

We wandelen eerst een uurtje door Gion richting de Kiomizudera tempel. Hier lopen voor het eerst veel mensen in kimono's. Je kunt ook een kimono huren of ermee op de foto. Leuk, maar vergelijkbaar met bij ons in Volendam in gehuurde klederdracht gaan lopen. Het is een klim naar boven en met een gevoelstemperatuur van 43 graden, volgens het weerbericht, is dat flink zweten. We stoppen onderweg voor koffie om bij te komen in de airco en ook nog een keer voor een ijsje met dezelfde reden. Maar het is absoluut de moeite waard. De tempel bestaat uit meerdere gebouwen tegen een heuvel op en met duizenden andere (vooral Japanse) toeristen wandelen we de route langs alle tuinen en gebouwen. Het uitzicht is fraai.

We gaan lunchen in een heel klein, leuk Japans tentje met koude noodles en blijven daar wat langer zitten lezen om in de airco te kunnen zijn. We lopen een fraaie route langs nog meer tempels maar we hebben geen zin om ze echt te bekijken. We zijn rond half vier terug in het hotel zodat Mats nog een paar uurtjes kan zwemmen.

Tegen zes uur gaan we met de shuttle bus van het hotel naar Kyoto station vanwege een lopende band sushi restaurant. Nou blijkt dat restaurant niet meer te bestaan. De toeristeninfo raadt ons vlakbij een ander lopende band sushi restaurant aan... op de vierde verdieping van de foodcourt van een mall. Pepijn en ik willen meteen de mall weer uit als we de verdieping betreden, maar Mats vindt de lopende band zo gaaf dat we toch maar In de korte rij gaan staan. Het is een enorme lopende band, met allemaal bochten met bars en tafels eraan. Een soort eetschuur. Ik vind de sushi lekker en Mats is super blij en vrolijk. Maar qua sfeer/gezelligheid toch een van de mindere etablissementen deze vakantie. Handig is dat we met de shuttle bus weer terug kunnen naar het hotel. We gaan direct met de lift door naar de rooftop beergarden maar in het donker is het uitzicht niet zo bijzonder. Het Nijo paleis is onverlicht dus dat is een donker gebied. We doen nog een drankje maar 'vluchten' dan naar de airco van onze kamer. Het is 21 uur, nog 32 graden en gevoelstemperatuur 37 graden.