Dag 6 Hele dag excursie de bergen in

Vandaag de hele dag op pad met een auto met chauffeur/gids Sjai. Een hele aardige man die goed Engels spreekt, netjes rijdt en nog foto's kan maken ook!

We rijden eerst naar het Zwarte Museum net ten Noorden van Chiang Rai. Dit is van een kunstenaar die 2 jaar geleden overleden is en in Amsterdam gestudeerd heeft. Hij heeft 31 zwarte huizen bij elkaar laten bouwen en met allerlei abstracte schilderingen van dieren en materialen van dieren zoals huiden, hoorns en schedels banken en andere objecten gemaakt. Hij sliep elke dag in een ander huis vertelt het verhaal. Het is een aparte en bijzonder sfeervolle plek. Hij koos zwart zonder betekenis, gewoon omdat hij het mooi vindt. 

We rijden de bergen in naar het gebied van de Chinezen. Zij zijn gevlucht decennia geleden en hebben mee gevochten met de Thaise overheid tegen het communisme waardoor ze een verblijfsvergunning voor Thailand kregen. Ze moesten wel in de bergen tegen de grens met Myanmar gaan wonen. Hier zijn dus allerlei etnische dorpjes. Ze hebben theestruiken uit China meegenomen of geïmporteerd en dit gebied bestaat daardoor voor een heel groot gedeelte uit thee plantages. 

We stoppen bij een thee centrum waar we ceremonieel vier soorten thee proeven. Daarna gaan we naar een theefabriek (veel handmatig) en wandelen tussen de theestruiken op deze plantage. Het dorp Mae Salong hangt vol met Chinese lampionnen. De gids wil hier niet lunchen want Chinees eten is niet goed voor Thai. We komen toevallig midden in een processie terecht van wel 500 schoolkinderen. Dinsdag is Buddha dag en de komende dagen is iedereen vrij. Ik loop mee terwijl de auto tussen de kinderen rijdt. 

We rijden de bergen weer uit en lunchen (ondertussen half drie omdat we opgehouden werden door de processie) in een authentiek Thais tentje zonder menukaart. Keihard de tv aan, lokale mensen en lekker eten.

We vervolgen onze dagtocht een andere richting de heuvels in naar Mae Fa Luang, het vroegere opium gebied. De koningin moeder heeft zich hard gemaakt om de bevolking te helpen om hier de opium te laten vervangen door koffie en noten plantages. Ze is hier op haar 87e komen wonen met een van haar dochters (die omgekomen is in de tsunami in Zuid-Thailand). Ze heeft een Zwitserse villa laten bouwen in lokale stijl en we bezoeken de bijbehorende botanische tuin en doen de audio toer door de villa. Ze was helemaal perfect: heeft yeux des boules naar Thailand gebracht, was dol op bloemen, handwerken en thrillers maar las uiteraard ook tegelijk filosofische boeken. Het hele land in rouw toen ze op haar 93e overleed. Het is nu heel rustig, maar de parkeerplaatsen lopen tot 2 kilometer verder, zoveel mensen komen in het hoogseizoen hier. 

Het is nog anderhalf uur terugrijden naar onze Homestay waar Mats lekker gaat zwemmen met de Franse jongens. We eten hier wederom.