Dag 9: Wasabi boerderij buiten Matsumoto

Vandaag schijnt de zon weer waardoor het geen 30 maar 35 graden is. Wel mooier voor de foto's maar we zweten al als we de herberg uit stappen. We maken vandaag voor het eerst de Japanse inflexibiliteit mee: we zijn pas rond 9 uur uit bed en dan blijkt dat we maar tot 9 uur mogen douchen. We vragen het maar het mag echt niet. We gaan ontbijten bij een Frans achtig bakkertje in de airco en nemen een stoptrein naar Hotaka, een dorpje net buiten Matsumoto. Hier ligt de beroemdste en grootste wasabi kwekerij van Japan (en daardoor ws ook de grootste ter wereld). We komen langs, jawel!, een scrapwinkel. Ik koop niks. Het is een prachtige omgeving. We wandelen een half uurtje vanaf het station naar de boerderij en het is afgeladen vol met Japanners. Gelukkig is het een heel groot gebied. Wasabi is een wortel en groeit op bedden tussen waterstroompjes. Het ingenieus systeem van stroompjes zorgt dat de plantjes altijd nat zijn maar nooit onder water staan. Het water is ijskoud. Ze worden tegen de zon beschermd door zwarte doeken. Het is een prachtige omgeving: een vallei met bergen en veel rijstvelden. Ze verkopen vanalles van en met wasabi, we lunchen met wasabikroketten. Best lekker, maar niet heel bijzonder. Mats heeft sinds een paar dagen voor het eerst een boek wat hem boeit dus hij wil vaak lezen. Op de boerderij liggen de velden tussen heuvels met tempeltjes en bankjes dus we gaan een paar keer zitten lezen in de schaduw. Om 2 uur is er een workshop sobanoedels maken maar als we bij dat gebouwtje komen om 13.55 uur mogen we niet meer mee doen omdat we niet gereserveerd hebben. Er zijn maar 8 mensen in een ruimte voor 20 maar we kunnen niet 5 minuten van tevoren reserveren... De tweede keer inflexibiliteit en dat op dezelfde dag. Raar volkje, die Japanners. Rond drie uur vertrekken de meeste Japanners weer en is het rustiger. Wij blijven tot een uur of vijf lezen en wandelen dan rustig terug naar het station. Als we weer in Matsumoto zijn komen we langs een restaurant waar een kok met de hand sobanoedels aan het uitrollen en snijden is. Dat is gaaf om te zien, echt een kunst met grote stokken en een enorm mes. Leuk! We gaan uit eten in een heel raar restaurant. Heel druk, met veel kleine gerechten. De grill staat midden in de zaak. Er wordt heel hard gepraat, veel gelachen en geschreeuwd. Wel grappig.We wandelen nog langs het kasteel om te zien hoe het in het donker eruit ziet. Het is mooi verlicht, stukken mooier dan van binnen! Terug naar de herberg en eindelijk lekker douchen!!! ---Elles---